بودجه محرومیت زدایی در لایحه بودجه ۱۴۰۳، ۱۰۸ هزار میلیارد تومان (یک میلیارد و هشتصد میلیارد دلار با دلار شصت هزار تومانی) در نظر گرفته شده است که نسبت به بودجه مصوب در قانون بودجه ۱۴۰۲، ۱۳ درصد رشد داشته است. البته عملکرد بودجه محرومیت زدایی در سال های گذشته نشان می دهد که تخصیص این اعتبارات عمدتاً کمتر از ۵۰ درصد است. در حالی که به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، اکنون روزانه ۲۵۰ میلیون لیتر فرآورده نفتی در ایران مصرف می‌شود که با هر تراز جهانی و با هر کشوری مقایسه شود، بسیار بالا و ۵ تا ۶ برابر استاندارد دنیاست.
با وجود آنکه همه بخش‌های کشور بر لزوم کاهش مصرف انرژی تأکید دارند، اما به دلیل پرداخت یارانه بالا از سوی دولت برای حامل‌های انرژی و پرداخت نشدن قیمت واقعی این حامل‌ها توسط مصرف‌کنندگان، هیچ کدام از بخش‌ها به دنبال بهینه‌سازی نیستند. اکنون سالانه ۸۰ میلیارد دلار یارانه سوخت در کشور پرداخت می‌شود و این در شرایطی است که سال ۱۴۰۱ مجموع درآمدهای نفتی کشور ۴۳ میلیارد دلار بود که این اعداد نشان می‌دهد ایران حدود ۲ برابر درآمدهای نفتی خود را صرف پرداخت یارانه انرژی کرده است.
مقایسه بودجه محرومیت زدایی با یارانه سوخت کشور نشاندهنده واقعیتی تکان دهنده است که بویژه با تک ماده آلودگی هوا لزوم یک انقلاب در خودرو الکترونیک را در کشور برای بهره مندی و برقراری عدالت نوعی در مصرف سوخت های تجدید ناپذیر ضروری میسازد.
در حالی که از نظر برخی خودرو الکترونیک جز کالاهای لوکس قرار میگیرد، در ایران و با توجه به زیست بوم ایران و سرانه مصرف سوخت که چندین برابر استاندارد بین المللی است، خودروهای الکترونیک یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای ترافیک کشور است. صرف نظر از اینکه در انتخابات رئیس جمهور پیش رو کدام یک از کاندیداها مسند ریاست جمهوری را به دست بیاورند، باید برنامه آنها برای حل معضل آلودگی هوا و کاهش مصرف سرانه سوخت و استفاده از انرژی های تجدید پذیر مشخص باشد.
