زنده سوختن روزبه پور دادویه اولین مترجم پارسی به عربی

اِبْنِ مُقَفَّع با نام اصلی روزبه پور دادویه معروف به ابومحمد عبدالله ابن مقفع (زادهٔ ۱۰۴ در فیروزآباد – درگذشتهٔ ۱۴۲ هجری قمری در بغداد) نویسنده و مترجم ایرانی آثار پهلوی به عربی ساکن بصره بود. او با کنیهٔ «أبی محمد» نیز شناخته می‌شد. ابن مقفع از برجسته‌ترین نمایندگان تفکر علمی در سدهٔ دوم هجری است. کلمه مقفع به معنای ترنجیده و آسیب دیده از پدر به او رسید، زیرا دستان او در جریان شکنجه به دست حجاج ابن یوسف آسیب دید،

ابن اسفندیار در کتاب خود، تاریخ طبرستان در باب کشته شدن ابن مقفع چنین آورده:

«و می‌گویند آخر کار او خلیفه را معلوم کردند که او روزی بآتشکده مجوس برمیگذشت، روی بدو کرد و این بیت گفت:

یَا بَیْتَ عَاتِکَةَ الَّذِی اَتَعَزَّلُ حَذَرَ العِدَی وَ بِهِ الْفُؤَادُ مُوَآَّلُ

گفت هنوز اسلام او درست نیست به تنور نهادند و بسوختند.»[۲۷]

روزبه پور دادویه در سن سی و هشت سالگی در حالی سوختند که در عمر کوتاهش کتابهای بسیاری را از پارسی و پهلوی به عربی ترجمه کرد، در واقع او یکی از جانباختگان دوزخ اندیشه ای بود که در حال گسترش ابعاد خود برای زمان نامحدود و در زمینه های نامحدود بود، آنچه که دوران جاهلیت کبری یا بزرگ تلقی میشود در واقع پس از بالاگرفتن کار اسلام شروع شد و قبل از آن محدود به بخشی از سرزمین حجاز بود، گرته برداری های غلط فلسفی و تغییر آرای فلاسفه قدیم نیز در بین اندیشمندان تقلبی به جایی رسید که به ندرت از خود در مورد وجاهت دعوت به خدا با شمشیر سوال کرده و یاخشونت را محکوم نمیکردند،آخرین نمونه این دستکاری آرای فلاسفه قدیم در نظریه ولایت فقیه آقای خمینی بود که حکومت افلاطونی فلاسفه را به نام فقها جعل کرده و یکی از آخرین مدلهای تباه کاری اجتماعی را رقم زد که تا کنون ادامه دارد، در مدل عملی این جهان بینی صلح معادل نوشیدن جام زهر تلقی میشود و جنگ برکت خدا بر امت اسلامی حتی اگر دولت متخاصم نیز پرچم اسلام را برافراشته باشد. باید بدانیم اگر ارسطوها یک جام شوکران را سرکشیده و اسطوره شدند، اندیشمندان بسیاری در دوره اسلام جامهای زهر و سکوت را سرکشیدند و حتی نامی از آنان در میان نیست، زیرا از کرامات حرکت اسلامی فراموشی رنجی است ک بر گذشتگان به جور و ستم رفته است. هنوز بسیاری در صدد آویختن به طناب اسلام برای رسیدن به آمال و آرزوهای خود هستند و نمیدانند آنچه ابوالفضل بهرام پور از آن سخن گفت، سیرت حاکمان مسلمانیست که هنوز در جهان عرب و برخی ازانان در ایران ستایش میشوند، اسلام اینگونه اسلام شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *