نظامهای فساد پذیر و نظامهای فساد ناپذیر

در مقالات قبل به این اشاره کردیم که هنگامی که ارزش جمهوریت در یک جامعه و نظام حکومتی درک نشود، نهادها و تشکلهای آن ضعیف شده و نقش آنها کمرنگ خواهد شد. در واقع تجربه ثابت کرده است قداست دادن به شخص در طول تاریخ همواره منتهی به فساد شده و قداست دادن به جمهور همواره باعث تعالی اجتماع و رسیدن به هدف غایی آفرینش که همان تکامل است شده است. در طول تاریخ اما جمهوری های تلفیق شده با ایدئولوژی نظیر جمهوری آلمان نازی ، جماهیر کمونیست شوروی و نیز ج. اسلامی باعث بروز مفسده های بسیار شدند که در مورد اول بزرگترین فجایع بشری رقم خورد، از اینرو جمهوریت ایدئولوژیک به معنای واقعی کلمه یکی از مصادیق فساد در حکومت و نظامهای فساد پذیر است. ج. اسلامی پیرو سایر سلسله های فاسد بدون مطالعه تاریخ و بدون وجود تحلیلگران واقعی وارد دایره نظامهایی شده است که تاریخ بشر تا انتها از آنان به عنوان فاسد و فساد پذیر نام خواهد برد. این اما خواب خرگوشی کسانی که گمان میکنند حکومت خدا بر تنهای مردم است و نمیدانند خداوند بر جانهای مردم حکومت میکند و الفت و محبت می آفریتد را بیدار نمیکند، آنها همان کسانی هستند که گمان میکنند خداوند با آنها دوست است و با بقیه جهان دشمن. آنها در واقع توحید کلمه و کلمه توحید را هم نشاخته اند که میگوید خداوند همه شما یکیست و سلوک در این مسیر فقط با دوستی و صلح با همه ملت ها ممکن است. آنها مثال همان بازندگان دنیا و آخرت هم هستند زیرا لباس روحانیت آنها نیز دروغی بیش نیست زیرا با وجود این همه دبدبه و کبکبه پرسشهای اساسی دین خویشتن را نیز در عمل پاسخ نداده ولی ردای هدایت و رهبری جامعه ای را به دوش انداخته اند که آنقدر حساس است که برای یک تغییر قیمت بنزین ده ها کشته و زخمی میدهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *